مطالعه بیوانفورماتیکی چندجانبه مولکولی و ساختاری پروتئین غشای خارجی (OmpTS) باکتری آئروموناس هیدروفیلاعامل بیماری سپتی سمی عفونی در ماهی در جهت اهداف ایمن سازی

باکتری آئروموناس هیدروفیلا یک باکتری گرم منفی و متحرک است که به‌عنوان یک پاتوژن فرصت‌طلب و زئونوز در ماهیان گرمابی مطرح است. وقوع میزان بالای مرگ و میر در ماهیان، خسارات اقتصادی و مقاومت باکتریایی از عوامل اصلی پیدایش روش‌ های جدید مانند واکسیناسیون علیه آئروموناس هیدروفیلا محسوب می‌ شوند. با توجه به مطالعات اخیر پروتئین غشای خارجی OmpTS فاکتور حدت باکتری آئروموناس هیدروفیلابوده و نظر به اهمیت سپتی‌ سمی ‌های باکتریایی ناشی از آئروموناس هیدروفیلا بررسی بیوانفورماتیکی و ساختاری این پروتئین در راستای ایمن‌سازی ماهی ضروری به‌نظر می‌ رسد. در این مطالعه باکتری آئروموناس هیدروفیلا جدا شده از کلیه تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) بیمار با استفاده از آزمایش ‌های بیوشیمیایی  از جمله اکسیداز، کاتالاز، TSI، SIM، آسکولین، نیترات و هیدرولیز قند‌ها، مورد بررسی قرار گرفته و یک جفت پرایمر اختصاصی از OmpTS طراحی شده و محصول واکنش زنجیره‌ ای پلیمراز جهت تایید تعیین توالی گردید. به‌ منظور دسترسی به اطلاعات بیش ‌تر در مورد ساختار و خصوصیات این پروتئین درخت تکاملی و ساختار‌های این پروتئین (اول، دوم و سوم) رسم گردیدند. آزمایش ‌های بیوشیمیایی و تعیین توالی محصول PCR موید باکتری آئروموناس هیدروفیلا جدا شده از کلیه تاس‌ ماهی ایرانی بوده و براساس درخت تکاملی OmpTS باکتری آئروموناس هیدروفیلا بیش ‌ترین شباهت را به A. aquariorum و کم‌ ترین شباهت را به A. diversa دارد. بررسی‌ های ساختاری OmpTS بیان‌ گر پایداری این پروتئین درشرایط آزمایشگاهی می ‌باشد. به علاوه جایگاه ‌های فعال این پروتئین بین اسیدآمینه ‌های 340-102 می ‌باشد. پیش ‌گیری مناسب برای جلوگیری از وقوع عفونت‌ ها خصوصاً عفونت‌ های باکتریایی گرم منفی در صنعت آبزی پروری ضروری بوده از طرفی مطالعه ‌ای در زمینه بیوانفورماتیکی بر روی OmpTS صورت نگرفته ولی با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، پروتئین غشای خارجی OmpTS کاندید مناسبی برای ایمن‌ سازی ماهی علیه آئروموناس هیدروفیلا مطرح است.